Wieczernik Dobra

Z DROBIAZGÓW ŻYCIOWYCH WYKONANYCH WIELKIM SERCEM POWSTAJE WIELKOŚĆ CZŁOWIEKA,
BO DOBRO TO JEDYNA RZECZ, KT
ÓRA SIĘ MNOŻY, GDY SIĘ JĄ DZIELI

za bł. Stefanem Kardynałem Wyszyńskim


Relacja z drugim człowiekiem jest najcenniejszą wartością w życiu człowieka i częstokroć wyznacza motywy, kierunki i sposoby podejmowanych przez niego decyzji i działań.

Tworzenie, budowanie oraz przywracanie tych relacji stanowi jeden z zasadniczych elementów codziennych aktywności człowieka, zmierzających ku bliższemu, pełnemu szacunku i bezpieczeństwa oraz prawdziwej wolności, przebywaniu w interakcji z drugą osobą. Dzięki temu zaangażowaniu stajemy się innymi, coraz piękniejszymi Istotami, zarówno wobec siebie jak i drugiego człowieka, którego spotykamy na naszej drodze.

Przemiana ta możliwa jest tylko dzięki autentycznemu, wielkodusznemu zaangażowaniu i uruchomieniu wszelkich umiejętności, zdolności i zasobów, (złożonych przez Stwórcę w każdym człowieku, a które czekają na odkrycie i wykorzystanie do czynienia Dobra), które złożone w każdym z nas, czekają na odkrycie i wykorzystanie do czynienia Dobra. Na wdrożenie w czyn także tego wszystkiego, co jest naszym osobistym oraz wspólnotowym Dobrostanem, co zawiera się w doświadczeniu życiowym, które rodziło się często w trudzie, bólu i cierpieniu, a mimo tego przynosi wiele dobra w nas i wokół nas.

 

Samemu idzie się szybciej, ale we dwójkę dociera się dalej.

Musso

Osoba, która doświadczyła czym jest choroba uzależnienia kogoś bliskiego, jakie niesie konsekwencje dla całej rodziny i środowiska, w którym żyje, na pewnym etapie uświadamia sobie, że sam, o własnych siłach niewiele może uczynić.

W bezsilności, której doświadcza odkrywa, że, obecność, wsparcie i kompetencja drugiego człowieka, który potrafi radzić sobie z podobnymi problemami stają się nadzieją, pomocą i szansą na wyjście z kryzysowej sytuacji.

Dlatego właśnie WIECZERNIK DOBRA, który jest rzeczywistością Społeczności, Wspólnoty, grupy, Dzieła, któremu na imię Stowarzyszenie i Fundacja KARAN.

Wieczernik, którego orędownikiem był św. Wincenty Pallotti  pojmujemy jako przestrzeń spotkania w bardzo wielu wymiarach, odsłonach i aktywnościach: integracyjnym, edukacyjnym, rozwojowym, terapeutycznym, duchowym, modlitewnym, rodzinnym, towarzyskim, krajoznawczym.

Każda osoba włączająca się w proponowaną przez Nas „Wieczernikową” rzeczywistość stanowi jej największe bogactwo, a dzieląc się swoim doświadczeniem współtworzy jednocześnie jej drogocenny, niepowtarzalny Dobrostan. Włączając się w tę grupę, Wspólnotę, Społeczność bierze za nią odpowiedzialność i nie jest wyłącznie biernym odbiorcą „informacji”, które słyszy i czasem dzieli się własnymi, ale dzięki własnemu zaangażowaniu włącza się, współtworzy, rzeczywistość, która staje się także miejscem jej osobistego rozwoju.

Dlatego właśnie Dobro, które jest fundamentem, źródłem Dobrostanu staje się najcenniejszą wartością, ponieważ jest darem serca i nie ma ceny, którą można by wycenić w wymiarze materialnym.

Program Wieczernik Dobra zawiera kilka elementów – aktywności, w tym WIECZERNIK RELACJI, w ramach którego pracujemy nad poprawą naszych relacji z osobami najbliższymi, w naszym środowisku rodzinnym, społecznym i zawodowym, pogłębiamy świadomość własnego potencjału osobistego, budujemy dla siebie i osób najbliższych system wsparcia, kształtujemy i pogłębiamy umiejętności prospołeczne oraz samoświadomość, dzięki którym jakość naszego życia skutecznie wzrasta.

Proponowanymi zadaniami, nad którymi pracujemy są:

Praca nad osiągnięciem dobrostanu.
Praca nad wyzwoleniem z uzależnienia i współuzależnienia.
Praca nad osiągnięciem życiowego balansu.
Przeżywanie swojego rozwoju w zgodzie ze sobą i naturą (w rozumieniu integracyjnym i ekologicznym).

Nazwa programu nawiązuje do charyzmatu, duchowości Św. Wincentego Pallottiego jako ściśle związanego z tworzeniem wspólnoty świeckich i duchownych, pracy w obszarze pomocy najbliższym, najbardziej potrzebującym, dbając o własny rozwój i duchowość.

Pallotti zachęcał bardziej do więzi z Maryją, niż do jej kultu. Fundamentem jego maryjności była  relacja z Maryją – Różaniec, nabożeństwa majowe czy napisana przez niego tzw. „Trylogia Maryjna”, pojawiały się jako sposób i język do podtrzymywania tej relacji. Scena z Wieczernika stała się dla Pallottiego modelem i przestrzenią realizacji powołania apostolskiego.

Całą duchowość dotyczącą Królowej Apostołów, św. Wincenty wyraził w obrazie namalowanym z jego inspiracji w 1848 roku przez włoskiego malarza Serafino Cesaretti. Cesaretti wzorował się na wskazaniach Pallottiego, któremu zależało, by w Wieczerniku, obok Maryi i Apostołów, znalazły się również kobiety, o których mowa w Dziejach Apostolskich. Według zamysłu św. Wincentego, symbolizują one powołanie ludzi świeckich do apostolstwa.

Pallotti odsyłał swoich uczniów do permanentnego przebywania w „Wieczerniku Jerozolimskim”, tam gdzie Apostołowie otrzymali Ducha Świętego.

Tajemnica Wieczernika stała się dla Pallottiego źródłem inspiracji duchowości Zjednoczenia, które powstało z idei powszechnego apostolatu. Z Wieczernika Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego ma czerpać całą swą dynamikę działalności apostolskiej, tak aby wypełnić wszystkie zadania i posłannictwo apostolskie w Kościele. Wieczernik ukazuje trwanie pierwotnego Kościoła wraz z Maryją na modlitwie. Dla Pallottiego ważnym momentem było właśnie to „trwanie”. Dzięki trwaniu otrzymała Ona wraz z uczniami Chrystusa Dar Ducha Świętego. „Ta istotna postawa trwania we wspólnocie i na modlitwie przyczynia się do otwarcia się na przyjęcie darów Ducha Świętego w Wieczerniku. Postawa trwania we wspólnocie i na modlitwie kształtuje nie tylko wspólnotę pierwotnego Kościoła, lecz również strukturę i ducha całego Zjednoczenia”. Wieczernik wyrażał, dla Pallottiego, trwanie na modlitwie, trwanie we wspólnocie, wspólne działanie na rzecz realizacji apostolskiej misji Kościoła, ciągłe otwieranie się na działanie Ducha Świętego, a także ciągłą obecność we wspólnotach. Królowej Apostołów zawierzył on swoje Dzieło, jako Tej, która wyprasza mu potrzebne łaski i dary i tej, która dla wszystkich członków Zjednoczenia jest przykładem doskonałego wypełniania dzieł miłości i gorliwości. (ks. C. PARZYSZEK, „Pallotti – znakiem naszych czasów”).

W ramach Naszej inicjatywy prowadzimy już działania w „Pracowni Dobrostanu” przy ul. Szanajcy 16/56, realizujemy warsztaty i spotkania integracyjne w „Domu miedzy górami” w Koconiu.

W ramach Wieczernika Relacji  powstają materiały, informacje, ćwiczenia do indywidualnego lub rodzinnego wykonania w celu rozwijania, pogłębiania duchowości, do nabywania nowych, ważnych dla zdrowia psychofizycznego kompetencji, a także myśli do refleksji i wykorzystania w życiu.

Opracowujemy także pogłębione biografie patronów naszych Róż wraz z ich duchowością, które mogą stać się inspiracją w naszym życiu, a także w relacjach z drugim człowiekiem.

Wszystko po to, aby stawać się lepszym, piękniejszym człowiekiem, aby nie bać się kochać.

Skip to content