Wiele raportów i badań zwraca uwagę na eskalację zachowań niepożądanych przejawianych przez dzieci i młodzież (częste stosowanie agresji i przemocy, czy sięganie po środki zmieniające świadomość przez coraz młodsze osoby). Konieczne jest więc podejmowanie skutecznych działań, które przyczynią się nie tylko do obniżenia częstotliwości ich występowania, ale także do ich zapobiegania.
Wdrażanie programów profilaktycznych (do przedszkoli, szkół, świetlic socjoterapeutycznych, poradni, miejsc, w których przebywają dzieci i adolescenci wraz z ich rodzicami czy opiekunami) stało się już powszechne. Warto jednak zaznaczyć, że sama ich realizacja nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, jeśli podejmowane działania zapobiegawcze nie będą wcześniej zaplanowane, przygotowane, dostosowane do potrzeb konkretnej grupy docelowej, włączone w istniejące struktury społeczne.
Skuteczna profilaktyka, to profilaktyka adresowana zarówno do osób zagrożonych, z grup ryzyka (tak zwana profilaktyka pierwszorzędowa); osób już dotkniętych problemem (drugorzędowa) oraz dla tych, którzy ponoszą konsekwencję swoich zachowań (trzeciorzędowa).
Stowarzyszenie KARAN stawia sobie za cel zapobieganie negatywnym zjawiskom społecznym. Jest on realizowany właśnie z uwzględnieniem trzech płaszczyzn profilaktyki:
1.
pierwszorzędowej, dokonywanej poprzez dystrybucję kwartalnika KARAN (pisma poświęconego promocji zdrowego stylu życia), szkolenia kadry pedagogicznej, zajęć profilaktyczne w szkołach dla uczniów oraz rodziców, uwzględniających współczesne standardy, konkursów dla dzieci i młodzieży, organizację festynów oraz Klubów Fair Play (miejsc, w których dzieci i młodzież spędzają czas w twórczy sposób i uczą się zachowań prospołecznych);
2.
drugorzędowej, obejmującej: warsztaty, poradnictwo, zajęcia socjoterapeutyczne w świetlicach i klubach Fair Play;
3.
trzeciorzędowej, w formie pomocy terapeutycznej i psychologicznej, grup wsparcia dla rodziców, osób uzależnionych oraz neofitów, programy postrehabilitacyjny. Tylko holistyczne ujęcie kwestii profilaktyki przyczyni się do ograniczenia negatywnych wzorów zachowań propagowanych i stosowanych przez dzieci i młodzież.
