Stowarzyszenie KARAN i Fundacja KARAN, od 2012 roku we współpracy z uczelniami w Polsce (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) i za granicą (Uniwersytet Eichstaett-Ingolstadt w Niemczech), wdraża metodę coachingową do pracy z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym i/lub znajdującymi się w trudnej sytuacji społeczno-ekonomicznej.
Stowarzyszenie
i Fundacja są prekursorami wykorzystania tej metody w pracy z osobami
uzależnionymi i ich bliskimi.
Oddziaływania
skoncentrowane są na optymalizacji rozwoju i życia w rodzinie.
Udział
w sesjach coachingu rodzinnego ma na celu:
·
analizę i rozpoznanie zasobów
indywidualnych i rodzinnych,
·
zwiększenie poczucia sprawczości i
odpowiedzialności za sytuację „mojej” rodziny,
·
ustalenie celów służących zmianie
sytuacji rodzinnej,
·
szukanie kompromisu pomiędzy celami
indywidualnymi i celami całego systemu rodzinnego,
·
wzmocnienie relacji i więzi w rodzinie,
· poprawę podstawowych kompetencji
relacyjnych, takich jak kompetencje komunikacyjne, sposoby spędzania czasu
wspólnie z rodziną czy też organizowania czasu wolnego dla dzieci.
Sesje
coachingu rodzinnego mogą w znaczący sposób przyczynić się do zwiększenia
motywacji rodziców do wspierania dzieci w utrwalaniu zachowań prozdrowotnych, a
zatem do utrwalenia oddziaływań realizowanych z dziećmi.
Osiąganie
pozytywnych i trwałych efektów oddziaływań profilaktycznych skierowanych do
dzieci wymaga zatem podjęcia działań wielopłaszczyznowych, komplementarnych,
ukierunkowanych na jednoczesną przebudowę różnych sfer funkcjonowania – w
wymiarze indywidualnym, społecznym, rodzinnym.
Coaching
rodzinny może być uzupełnieniem do pracy terapeutycznej z rodziną.
„Coaching
dla mnie to kolejny etap, uczy „budować” na fundamentach,
które
zbudowaliśmy z mężem dzięki terapii”
Hania
„To dobre uzupełnienie terapii, spojrzałam na problemy rodzinne z innej perspektywy” Grażyna