Stowarzyszenie KARAN i Fundacja KARAN, od 2012 roku we współpracy z uczelniami w Polsce (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) i za granicą (Uniwersytet Eichstaett-Ingolstadt w Niemczech), wdraża metodę coachingową do pracy z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym i/lub znajdującymi się w trudnej sytuacji społeczno-ekonomicznej.

Stowarzyszenie i Fundacja są prekursorami wykorzystania tej metody w pracy z osobami uzależnionymi i ich bliskimi.

Oddziaływania skoncentrowane są na optymalizacji rozwoju i życia w rodzinie.

 

Udział w sesjach coachingu rodzinnego ma na celu:

·         analizę i rozpoznanie zasobów indywidualnych i rodzinnych,

·         zwiększenie poczucia sprawczości i odpowiedzialności za sytuację „mojej” rodziny,

·         ustalenie celów służących zmianie sytuacji rodzinnej,

·         szukanie kompromisu pomiędzy celami indywidualnymi i celami całego systemu rodzinnego,

·         wzmocnienie relacji i więzi w rodzinie,

·        poprawę podstawowych kompetencji relacyjnych, takich jak kompetencje komunikacyjne, sposoby spędzania czasu wspólnie z rodziną czy też organizowania czasu wolnego dla dzieci.

Sesje coachingu rodzinnego mogą w znaczący sposób przyczynić się do zwiększenia motywacji rodziców do wspierania dzieci w utrwalaniu zachowań prozdrowotnych, a zatem do utrwalenia oddziaływań realizowanych z dziećmi.

Osiąganie pozytywnych i trwałych efektów oddziaływań profilaktycznych skierowanych do dzieci wymaga zatem podjęcia działań wielopłaszczyznowych, komplementarnych, ukierunkowanych na jednoczesną przebudowę różnych sfer funkcjonowania – w wymiarze indywidualnym, społecznym, rodzinnym.

Coaching rodzinny może być uzupełnieniem do pracy terapeutycznej z rodziną.

 

„Coaching dla mnie to kolejny etap, uczy „budować” na fundamentach,

które zbudowaliśmy z mężem dzięki terapii” Hania

 

„To dobre uzupełnienie terapii, spojrzałam na problemy rodzinne z innej perspektywy” Grażyna