Motto Stowarzyszenia Katolicki Ruch Antynarkotyczny KARAN:
Bądź domem dla każdego zagubionego w podróży.
Przyjmij go z godnością, nakarm, odziej, ułóż do snu.
Pomóż mu nieść ciężki bagaż,
to co zbędne wyrzuć, co ważne chroń i pielęgnuj.
Opatrz jego nie zagojone rany, otarcia i blizny.
Wysłuchaj, co go spotkało zanim trafił pod twój dach.
Spraw, aby więcej nie lękał się, że nie znajdzie drogi do domu, nie spotka Przyjaciela, zagubi się w mroku.
Uspokój go, pozwól, aby zapomniał o tych,
którzy wskazali mu złą drogę.
Spraw, aby wysłał wiadomość do najbliższych,
że tęskni i niedługo wróci.
Daj mu przewodnik na drogę i pewność,
że zawsze może wrócić.
Módl się, aby starczyło mu sił.
Bądź domem dla człowieka "w pół drogi".
Często pacjenci ośrodków, podczas wieczornego bilansu dnia, czując, że znaleźli się w połowie drogi do nowego życia, a nie starcza im sił, czytają wiszące na ścianie poniższe słowa:
Afrykańskie przysłowie mówi:
Każdego ranka w Afryce budzi się lew.
Wie, że musi biec szybciej niż gazela, aby ją złapać i zabić,
Albo też zdechnie z głodu.
Każdego ranka w Afryce budzi się gazela.
Wie, że musi biec szybciej niż lew,
Albo też postrada życie.
Każdego ranka, kiedy się budzisz,
Nie zastanawiaj się, czy jesteś lwem, czy gazelą
Lecz zaczynaj biec.
Nigdy nie trać nadziei,
bez względu na sytuację w jakiej się znalazłeś.
Nie poddawaj się, lecz spróbuj znaleźć jakieś wyjście.